Benim kimse ile kavgam yok beyler Benim şikâyetim kendi nefsimden Kendisi yapmaz da ellere söyler Benim şikâyetim kendi nefsimden.   Kendini unutur eli pak ister Kendine gelince daim hak ister Alnı açık yüzünü hep ak ister Benim şikâyetim kendi nefsimden.   Kazadan beladan hiç uslanmıyor Bunca hadiseden hiç hislenmiyor Kendi suçlarına hiç seslenmiyor Benim şikâyetim kendi nefsimden.   Ölümü görüyor ibret almıyor İbadetler hiç aklına gelmiyor Hesap sorulacak sanki bilmiyor Benim şikâyetim kendi nefsimden.   Kullukta tembellik en güzel işi Hocası şeytandır mide kardeşi Lüzumsuz şeylerde tek bilirkişi Benim şikâyetim kendi nefsimden.   Hayırda hizmette hep eriniyor İş istemiyor, hep geriniyor Ücrete gelince pek yeriniyor Benim şikâyetim kendi nefsimden.   Mal makam denince gözün açıyor Himmeti görünce ordan kaçıyor Ömür sermayesi boşa geçiyor Benim şikâyetim kendi nefsimden.   Dünyada ebedî kalacak gibi Nazlanır Allah’tan alacak gibi Sanırım bin pişman olacak gibi Benim şikâyetim kendi nefsimden.   Gönlüme kin göze haram gelirse Nefsimden dir dilim gıybet ederse Ne olacak bu hâliyle ölürse? Benim şikâyetim kendi nefsimden.   Kadiri der ne çektiysem nefsimden Niyazım odur ki yüce rabbimden Islah etsin sonra alsın elimden Benim şikâyetim kendi nefsimden.   A.KADİR ŞAHİN