Allah'ı anarken bütün kâinat
Gafletle gittiğim yoldan utandım.
Âlem Allah diyor şeytana inat
Denizden, deryadan gölden utandım.
X
İnsanı yaratmış ferman eylemiş
Kur'an-ı dertlere derman eylemiş
Türlü nîmetleri önüne sermiş
Ağaçtan, meyveden, daldan utandım.
X
Nice kurtlar, kuşlar yüce
dağlarda
Şükreder Mevlâ’yı hergün anar da
Bahçelerde, bostanlarda, bağlarda
Bülbülden, sümbülden, gülden utandım.
X
Karınca, kelebek, arı, örümcek
Hepsi vazifede ta ölene dek
Bize kumaş dokur elsiz bir böcek
Arıdan, çiçekten, baldan utandım.
X
Tövbe için Mevlâ’m kapı açıyor
Melekler semadan rahmet saçıyor
Laf-ü güzaf ile ömür geçiyor
Gereksiz her kıl-u kalden utandım.
X
Aylarım, günlerim, saatler bile
Geldi geçti ömrüm hep gaflet ile
Derd-ü derunumu getirdim dile
Yaşadığım onca yıldan utandım.